De Historische Vereniging Oud Vries heeft afgelopen woensdag 30 september het seizoen geopend met een Algemene Ledenvergadering. Een volle zaal (circa 70 personen) heeft in café “Onder de Linden” deze enerverende avond bijgewoond.
Het eerste deel van de avond bestond uit het officiële gedeelte van de Algemene Ledenvergadering. Hierbij werden de agenda en het (financieel) jaarverslag doorgenomen.
Aftredend en herkiesbaar dit jaar waren de heer G. Geerts, mevrouw H.C. Schreuder en mevrouw F. Zandvoort. Er waren geen tegenkandidaten. Dit betekent dat alle drie unaniem werden herkozen.
Bij de rondvraag kwam de Rabobank “Clubkas Campagne” ter sprake. Tijdens deze campagne mogen leden van Rabobank hun stem uitbrengen op de vereniging(en) of stichting(en) die zij een warm hart toedragen. Deze stemmen zijn geld waard en worden conform een bepaalde verdeelsleutel toegekend. Hoe meer stemmen er worden uitgebracht op de Historische Vereniging Oud Vries, des te hoger de financiële bijdrage. Kortom, breng uw stem uit!
Het tweede deel begon met het voorlezen van Drentse gedichten en korte verhalen door Anne Doornbos uit eigen werk (o.a. gedichtenbundel ‘IJstijden, zichtbaar in het landschap’ en verhalen uit ‘Dèenken an een zebra”). Gevolgd door Herma Stroetinga met het voorlezen van gedichten en tot slot zelf geschreven kinderverhalen voor kinderen, ouders en opa’s en oma’s.
De avond werd door beiden afgesloten met een vertolking van “Dinner for One”, in het Drents genaamd “Allent an Taofel”. Een komische sketch welke gaat over een rijke dame (juffer Sophie) die al sinds jaar en dag de traditie heeft om op haar verjaardag haar vier beste vrienden uit te nodigen voor een diner. Er is alleen een probleem: Juffer Sophie is negentig, en alle vier haar vrienden zijn inmiddels overleden. Dit vindt ze echter geen reden met de traditie te breken. Gezienus (huisknecht) neemt de rollen van de vier gasten op zich, inclusief hun karaktertrekjes en eigenaardigheden. Daarnaast moet hij ook gewoon zijn taken als ‘butler’ blijven vervullen. Hij brengt bij elke gang, in de rol van elk van de vier heren, een toost uit en drinkt zijn glas leeg. De afloop laat zich raden. Een goed opgevoerde sketch die vooral veel hilarische momenten opleverde tijdens deze avond.
Twee gedichten van Anne Doornbos:
Langgraf (gebaseerd op het hunebed ‘Het Langgraf’ te Emmen)
Dit is al lang gien graf meer maor allent
de leste en vervallen veurpost van een tied
waorin ie langzaam bent verschreven in het niet,
dat jaoren uut mekaor leut vallen in het end.
Tweikamerwoning veur de iewigheid
waorvan verdwenen deuren niet meer sluten.
Hier huust de dood achter de open ruten
waordeur de wind van het vergeten weeit.
Van Giffen greuf joen leven uut het zaand.
Binnen de keerkring van bemost graniet,
die as ovalen weermuur rond joe stiet,
holdt hier gien woord van joe nog staand.
En nou gien taol of teken bleven is,
korrelig schrift as stof versteuven,
blef mij niks aans as vast geleuven
dat leven meer is as gemis.
Hier kom ik weg
Hier kom ik weg, bijkaans
het èende van de wereld. Vergeten
dreumt het laand. Wied weg is Weiteveen
en wieder nog lig Zwartemeer.
Name die klinkt as duuster water,
waor Sint Antonius zien kark verlaoten hef.
Hier lig het veen, zo paors
as in de laote zomer hier de heide bluit.
Hier kom ik weg, waor Drenthe
ophuul te bestaon. Dit is het stee
waor ik as kind mien jeugd ontgruide.
De wereld wachtte. Ik leut dit
laand, dat nooit meer uut
mien leven gung, hier achter.
Maor overal dreug ik het met
en was ik thuus.
Maor overal dreug ik het met
en was ik thuus.
